Ratelaar Chorthippus biguttulus
Ook de Ratelaar komt veel in tuinen voor. Hij is nauwelijks te onderscheiden van de Bruine Sprinkhaan, want hij ziet er bijna hetzelfde uit. Het geluid dat hij maakt is echter geheel anders: hij zing veel luider, het klinkt een beetje metaalachtig en elke tsjirp duurt tenminste 2 tot bijna 3 seconden, eindigt zeer plotseling en het zijn er bijna altijd drie achter elkaar. Net als de vorige soort houdt ook de Ratelaar van zandgrond of andere sterk waterdoorlatende grondsoorten en droogte. In droge, warme zomers, zoals die van 2003 zijn er aanzienlijk meer dan in koelere, vochtiger zomers, zoals die van 2004. Op de onderste foto's staat een nimf. Het staat niet voor 100% vast dat het de nimf van een ratelaar betreft. De soorten uit het Chorthippus-geslacht zijn zeker als nimf nauwelijks uit elkaar te houden.
