Groen zuringhaantje Gastrophysa viridula
Heel veel kleinere bladhaantjes zijn blauw, zwart of groen. Maar afhankelijk van het licht weerkaatsen ze allerlei kleurtjes. De meeste beestjes moeten ontleed worden om de exacte soort vast te stellen. Maar er is een andere mogelijkheid: kijken naar de voedselplant waar de larven op leven. In dit geval was dat een zuring-soort. En dan is het gemakkelijk: dit is het groene zuringhaantje. De larven kunnen zich alleen maar ontwikkelen op zuring. Het groene zuringhaantje is een metallic groen bladhaantje. En niet alleen de dekschilden zijn metallic groen, ook de pootjes. De vrouwtjes zijn met een lengte van 7 mm aanzienlijk groter dan de mannetjes die slechts 3 tot 4 mm groot worden.
De larven zijn donkerbruin tot bijna zwart met een spaarse beharing. Ze lijken op duidelijk gesegmenteerde rupsjes, net als de larven van veel andere bladhaantjes. Het groene zuringhaantje kent 3 tot 4 elkaar overlappende generaties per jaar. Het is dan ook gebruikelijk om op de waardplant dit beestje waar te nemen zowel als ei, larve of imago. De eitjes worden afgezet in groepjes van 40 en komen binnen een week uit. De jonge larfjes zijn vaak groenig bruin, maar worden later veel donkerder. Deze soort kent slechts drie stadia als larve (de zogenaamde instars). Volgroeide larven graven zich in de bodem in op een diepte van 2 cm om te verpoppen. De kevertjes zelf zien we van mei tot in oktober.
Het groen zuringhaantje is een typisch Europese soort die oostwaarts voorkomt tot in de Kaukasus en West-Siberië.
